Lockdown, en nu?

Nou, daar is ie dan. De harde lockdown die we aan zagen komen, maar toch ook weer niet.

Wat een stress, chaos en hectiek kan er in korte tijd ontstaan… Paniekreacties, roodgloeiende telefoons, onbegrijpelijke drukte in de winkels net voor sluitingstijd, onrust en non-stop gedachtes in je hoofd. Misschien heb je zelfs niet kunnen slapen of heb je heel onrustig geslapen. En zat je kop meteen weer vol toen je opstond. Zo veel te doen, zo veel te regelen. Zo onverwacht…gaat dat wel lukken? Kan ik het wel aan? Hoe zal pietje eronder zijn? Hoe maak ik er nog een leuke dag van met mn klas? Hopelijk wordt het thuis bij jantje wel een beetje gezellig….hoe kan ik dat arme kind helpen? Ik maak me zo’n zorgen, wat als ik het niet red, niet overzie? Ik ben nu al te moe om normaal na te denken. Ik trek dit niet nog een keer….

Verhalen

Je vertelt jezelf de hele dag verhalen. Verhalen over hoe je verleden je heeft gebracht waar je nu bent. Verhalen over wat je dromen en verwachtingen zijn. Verhalen over waarom je wel en niet de dingen kunt doen die je wilt doen. Je vertelt jezelf mooie verhalen en lelijke verhalen over het verleden, het heden en de toekomst. Duizenden en duizenden verhalen. En helemaal nu we in deze lockdown-situatie zitten: welke verhalen gingen er bij jou meteen weer aan over thuiswerken, thuisonderwijs? Over drukte & presteren?

Waar ik me weer bewust van ben geworden is: Ik ben degene die de verhaallijn kiest, het gedrag dat bij die verhaallijn hoort, en dus de uitkomst van de verhaallijn.Op de een of andere manier lijkt elke keer weer het makkelijkst om voor mezelf een trieste en moeilijke verhaallijn te verzinnen. Die plopt gewoon als eerste op in mijn hoofd. En ik laat dan ook meteen bijpassend gedrag zien….

Betrapt

Ook nu betrap ik mezelf dat ik er weer middenin zit. Het verhaal gaat zo: AAAAAHHHH. NEEEEEE. De lockdown gaat mijn leven bepalen, en er was al zoveel gaande! Ik voel me lamgeslagen, zie het nut niet in van werken aan mijn online academie. Welke juf zit er nou te wachten op een online cursus over balans? Ik wil weg en dat kan ook al niet. Het liefst zou ik in bed kruipen en gaan slapen maar dat kan echt niet, want er moet wel gewerkt worden. Ik heb totaal geen controle meer over mijn leven. Dit voelt zo kak. Oh en ik ben zo boos, want hoe durft de regering kinderen de dupe te maken van dit hele gedoe. ugh, wat een stress weer, iedereen 5 weken thuis! HOe houden we het in hemelsnaam gezellig? Het weer is slecht, we moeten de hele dag binnen zitten, bladibladibladibla….

Overweldigend

Ja, sommige problemen of verhalen lijken best wel heel erg overweldigend. Te overweldigend om mee om te gaan. Maar is “te overweldigend om met de werkelijkheid om te gaan” echt waar? Is dat zo??

Bedenk dit eens: Welk verhaal zou je jezelf nog meer kunnen vertellen waardoor dit overweldigende probleem kleiner zou worden? Of korter gezegd: hoe zou je het om kunnen denken?

En wat zou je dan nodig hebben om je nieuwe verhaal te kunnen voelen tot in je tenen? Wat heb je te weten of los te laten om je nieuwe verhaal te geloven?

Hoe werkt dat voor mij?

Nou, je hebt net dus mijn primaire reactie, mijn verhaal ten aanzien van de lockdown gehoord/gelezen. Dit alles schoot door mij heen na het lezen van het nieuws en vanochtend zat ik verslagen in een hoekje voor me uit te staren en mijn prachtige deprimerende verhaal verder uit te werken in mijn hoofd.

En toen ik mezelf daar zo letterlijk in een hoekje zag zitten sip wezen, zag ik in dat ik mezelf aan het verlammen was door mijn eigen verhaal. Want: waar te beginnen, wat te doen? Boehoe. 

Waar te beginnen?

Wat denk je van een nieuw verhaal, Jasmijn? 😀

Want vanochtend ging ik mijn kindjes naar school brengen en hoorden we al van ver de Kerst top10 door de straten schallen. De school was versierd met lampjes en alle leerkrachten, inlusief de directeur, stonden in hun foute kersttrui KEIHARD te dansen voor school. En dat doet me inzien: wat er ook gebeurt: we zitten in een uitzonderlijke situatie die de kinderen hun leven lang zullen herinneren. Laten we er dan op zijn iets gedenkwaardigs van maken!

De eerste stap is al gezet door de het geweldige team van de school van mijn kinderen! En door jullie allemaal, want voor de kinderen doen we het met liefde! Ik zie zo veel initiatieven en posts langskomen die laten zien dat alle kinderen een bijzondere laatste schooldag zullen hebben. Maar achter de schermen….phoe. Dat is niet zo makkelijk, toch?

Dus: Nu wij nog. Het mag ook voor onszelf een gedenkwaardige, toffe, fijne en bijzondere tijd worden.

Want als ik eerlijk ben, is het me in maart gelukt om relaxed te zijn, te genieten van wat er WEL was en ook nog eens productief te zijn en omzet te draaien met mn bedrijf. En kijk ik er nu best met een weemoedig en fjn gevoel aan terug. Want ja, het was toch best wel bijzonder…

Dus: ALLES KAN, als je maar in het goede verhaal zit.

Dus voor mij geldt nu NIET me afvragen: wie ben ik om het verschil te willen maken voor leerkrachten? Welk verschil kán ik uberhaupt maken? En hoe dan? Wat maakt het eigenlijk uit wat ik doe?? Ik ben maar een kleine druppel in de oceaan….

Draai het om

NEE. Voor mij en voor jou geldt wél: inzien dat zelfs een klein druppeltje inkt de kleur van water kan veranderen. Een klein druppeltje kan al voor een rimpeling in het water zorgen.

Dus, wat jij & ik doen, hoe wij komen opdagen in ons verhaal DOET ERTOE. Het beïnvloed een ander. En als die invloed positief is, zet je een positieve keten in werking. Laten we een voorbeeld zijn voor hoe we deze komende 5 weken lockdown samen bijzonder, gedenkwaardig en fun kunnen maken. Laten we ontspannen, laten we plezier maken. Laten we vertrouwen houden in dat het goedkomt, met ons, met de leerstof, met de thuissituaties. Durf dan ook los te laten wat niet van jou is. Er zijn is genoeg. Jij doet genoeg. Ik doe genoeg. Samen staan we sterk.

Ik wens je alvast heel fijne feestdagen, heel veel gezelligheid, relax-tijd, buiten-tijd en liefde.

Let’s make it a december to remember!

PS: Voel je je nu toch heel erg alleen, gestresst, onrustig of blijf je vast zitten in je negatieve overweldigende verhaal? Weet dat ik er ben. Juist in tijden van uitzonderlijke stress heb je veel baat bij een coach. Zodat de rust terugkeert in je hoofd. Het overzicht terugkeert in je planning. En je weer de ruimte voelt om je enthousiasme, je sprankelende energie en je creativiteit in te zetten in je nieuwe, positieve verhaal.

>>Ik ben er voor je met de juf in balans cursus en 1 op 1. Ik maak graag tijd om even met je te sparren, te zoomen of DMmen om te kijken wat het best bij je past. Reply op deze mail en we maken een afspraak.